Dinobabies zijn te gek

Denk aan Canada: zie je bergen, meren en naaldbomen voor je? Ja, wij ook! En tot nu toe voldeed het zeker aan deze verwachtingen. Deze week ontdekten we echter een hele andere kant van Canada: kale maanlandschappen, glooiende groene heuvels, en plat akkerland zover als je kunt kijken.

Woensdag 21 augustus

We verlieten het drukke Banff. Er is nog veel meer te zien, maar dat bewaren we voor volgend jaar! We reden naar Calgary en zagen daar de Walmart, een wasserette en een brouwerij. Niet zo’n zin om de stad verder te bekijken, en het wordt ook wel echt tijd om richting het oosten te gaan rijden.

Zodra we Banff uit reden, lieten we ook de Rocky Mountains achter ons. Heel gek, we reden een dorpje uit dat omsloten was door hoge bergen en gelijk daarna was het min of meer plat! Na Calgary werd het helemaal platteland. Al eindigden we de dag dan weer bij een canyon. Bizar landschap, eh!

Donderdag 22 augustus

In het stadje Drumheller (wat echt klinkt als een Finse metalband 🤘🏻) staat de grootste dinosaurus ter wereld. Veeeeeeeet. Er zijn in dit gebied heel veel dinosaurusfossielen gevonden 🦕

Omdat het regende, bezochten we een museum over paleontologie en het landschap van dit gebied. Even een lesje: er was hier vroeger een rivier, later een andere rivier, en weer later een zee. Die lieten allemaal sedimenten en dode dieren (waaronder dus dino’s) achter. In de ijstijd lagen er gletsjers overheen en toen die smolten heeft het water allemaal canyons uitgesleten, waarbij de fossielen weer aan het oppervlakte kwamen.

Het was echt een supermooi museum! We volgden de tijdlijn van de geschiedenis van het leven op aarde en overal waren fossielen bij te zien. Natuurlijk ook gigantisch veel dinoskeletten. Lekker nerdy dagje dus 🤓

Daarna nog even een deel van het landschap in het echt bekeken: hoodoos, oftewel ‘gekke uitsteeksels’. Dit heb ik al eerder geschreven, want in Utah – heel wat kilometers zuidelijker en weken geleden – is het landschap op dezelfde manier ontstaan en ziet het er dus hetzelfde uit! Heel cool om dat zo te zien 😃

Vrijdag 23 augustus

Wat we gisteren in het museum geleerd hadden, bekeken we vandaag in de praktijk in het Dinosaur Provincial Park 🦕. Op verschillende plekken maakten we een wandelingetje door een soort kaal maanlandschap. Het leek echt behoorlijk op Utah, maar dan grijs/bruin in plaats van rood. Heel cool om alle lagen in de aarde te zien, en te weten hoe het landschap ontstaan is 😎. Allard vond het zelfs mooier dan de Grand Canyon! Er lagen ook nog opgravingen van dinosaurusfossielen en we spotten zelfs een echte T-rex 🦖

Tijd voor de lunch, en het was een memorabele. Volgens mij hebben we in de blog al vaak genoeg geklaagd over een gebrek aan lekker brood 🍞🤢. Maar een paar dagen geleden vonden we een fantastische gadget: een broodrooster voor op ons gasstel. Fantastisch, nu is het wel te kanen! 👌🏻

Daarna reden we heel wat uren en kwamen we in een nieuwe provincie met de coole naam Saskatchewan! We zagen heeeeeeeeeeel veel akkers en het was bijna net zo plat als Nederland. Al zou ik als echte Hollander zeggen dat er nog steeds heuveltjes zijn. Maar waarschijnlijk zijn niet-Nederlanders dat niet met me eens 🇳🇱

Zaterdag 24 augustus

Het volgende National Park: Grasslands, oftewel de prairie. In heel Saskatchewan is het natuurlijke landschap vervangen door akkerbouw, maar hier is nog ‘echte natuur’. Het leek eigenlijk best wel op de toendra die we in het noorden van de Yukon zagen: alleen maar lage begroeiing. Toch was het anders, al weet ik niet precies wat. In ieder geval de temperatuur, want het was stikheet vandaag.

We trotseerden toch de hitte (vond het eigenlijk wel weer een keer lekker) voor een hike met prachtige vergezichten over de prairie. Allard spotte een zeldzame ‘greater short-horned lizard’ 🦎! Een wonder als je het mij vraagt, want hij was maar twee centimeter groot en had een goede schutkleur.

In een ander deel van het park reden we nog een stuk over de prairie. Daarbij zagen we Mule Deer (muilherten) en honderden prairiehondjes. Superschattige beestjes 😄. Ze wonen bij elkaar in behoorlijk grote ondergrondse dorpen en staan op de uitkijk boven hun holletjes. Zodra je iets dichterbij kwam, begonnen ze keihard te piepen om hun vriendjes te waarschuwen. Verlaten holletjes worden trouwens gebruikt door ratelslangen 🐍 en… zwarte weduwen 🕷! Wow, ik wist echt niet dat die heer leefden! Gevaarlijk man 😉

We hoopten nog op bizons, maar helaas merkten we hun aanwezigheid alleen aan gigantisch veel hoefafdrukken in de modder.

’s Avonds sliepen we in de stad Moose Jaw. Zagen we een paar dagen geleden nog de grootste dinosaurus, nu mochten we de grootste eland ter wereld aanschouwen. Wat een geluk, hiervoor ga je nou echt op reis! 🤪 (De grootste gans en vis zijn we op het moment van schrijven helaas voorbij gereden #sad.)

Zondag 25 augustus

We gingen bizons bekijken in een park, maar ze verstopten zich voor ons. Nou ja 😠. Verder beleefden we weinig vandaag. We reden tussen de platte akkers door. Het heeft wel wat: je kan heel ver kijken, het contrast van het gele graan met de blauwe lucht is mooi, er zijn coole wolken, de zonsondergang geeft het land veel kleuren… Maar het is ook eigenlijk wel oersaai om doorheen te rijden.

En de volgende provincie Manitoba, die we vandaag binnenreden, ziet er net zo uit! Bij de grens met Manitoba ging de klok een uur vooruit. We dachten daarom dat we een nieuwe tijdzone binnenreden, maar daar waren we blijkbaar al in sinds Saskatchewan. Maar Saskatchewan doet dan weer niet mee met de zomertijd, waardoor het daar dezelfde tijd is als in Alberta, dat in de vorige tijdzone ligt. Ingewikkeldddddd 🤯

Maandag 26 augustus

Nog meer rijden, joepie! Saai, maar ook wel gezellig met muziek, podcasts en kletsen.

We kwamen in de hoofdstad van Manitoba, Winnipeg, waar we naar een food hall gingen voor een lekkere lunch. Ze hadden toevallig ook een kapper met tijd, en daar waren we allebei heel erg aan toe 💆🏼‍♀️💆🏻‍♂️

Vlak na Winnipeg reden we langs het midden van Canada! Oh man, wat moeten we nog ver… Maar het schiet al op, want aan het eind van de dag reden we alweer de volgende provincie in: Ontario. En YES, dat betekende dat we de prairie overleefd hadden! Er verschenen gelijk weer bomen en rotswanden, toch een beter uitzicht.

Dinsdag 27 augustus

Ugh wat een saaie dag, we hebben ons echt verveeld. Natuurlijk rijden we al heel de reis lange afstanden, maar de laatste week gaan we wel elke dag heel ver. Maarja, we hebben niet echt een keuze, anders missen we de boot… We reden vandaag naar de stad Thunder Bay, waar we aan het eind van de dag aankwamen. Daarbij gingen we alweer een nieuwe tijdzone in, dat schiet op. Verder niks meegemaakt.

---

Zoals je leest, zijn we alweer heel wat tijdzones dichterbij huis. We zitten nu nog op zes uur verschil met thuis, waar dat in Alaska tien was! Daarmee leven we in dezelfde tijd als waarmee we onze reis bijna een halfjaar geleden begonnen in Florida. Canada steekt nog net een stukje verder naar het oosten uit, dus nog 2 tijdzones / 1,5 uur verschil te gaan! En met de veranderende tijd komt ook de tijd dat we op het vliegtuig naar huis stappen ineens heel dichtbij. We hebben er gemengde gevoelens over… Maar eerst nog genieten van onze laatste drie weken!