Welcome to the Baja California | deel 1

Onze laatste twee weken in Mexico brachten we door op het schiereiland Baja California. En dat beviel goed! Eindeloze woestijn, prachtige stranden en een azuurblauwe zee, een bizar mooie onderwaterwereld en een wijnregio. Tel daarbij op dat het hier ook zo hip is dat je overal cold brew iced espresso tonics kan krijgen én dat het heel het jaar door lekker weer is, en je hebt de een ideale vakantiebestemming! Hierbij deel 1 van onze belevenissen op de Baja.

Maandag 15 mei

Om op de Baja California te komen, moesten we met de veerboot. En om bij de veerboot te komen, moesten we vandaag nog een tyfuseind rijden. Wel met leuke stop in een prachtige botanische tuin.

Aan het begin van de avond reden we de haven op. De veerboot zou om middernacht vertrekken, maar we hadden geen idee hoe laat we er moesten zijn. We waren in ieder geval op tijd. We moesten wel allemaal dingen doen en dat ging heerlijk op z’n Mexicaans: volstrekt onduidelijk en compleet willekeurig in onze ogen 😆

We reden langs allerlei controlemensjes, waarbij Allards paspoort twee keer gecontroleerd werd en z’n naam door 4 verschillende mensen op lijsten werd geschreven. Ik als bijrijder deed er niet zoveel toe. Ook gingen we – denken we – met de bus door een röntgenscanner, wilde iemand even binnen kijken op zoek naar … niks (want hij was binnen twee seconden uitgekeken) en werden we gewogen, waarvoor we drie euro moesten betalen. We kregen een lang bonnetje, waarmee we bij iemand anders een kort bonnetje konden halen, waarmee we dan weer een ticket konden halen. Het ging allemaal best soepel, en je moet je gewoon niet teveel afvragen ‘waarom’😜

Uren later mocht Allard de bus op de boot rijden, terwijl ik lopend aan boord moest. Daarbij werd mijn tas dan weer gecheckt, terwijl Allard gewoon alle spullen die hij wilde kon meenemen uit de bus. Mocht je iets willen smokkelen, laat dat dan dus door de bestuurder doen.

Inmiddels was het middernacht, tijd voor… avondeten! Jaja, dat zat bij de ticketprijs en werd op dit logische tijdstip geserveerd. Het vertrek van de boot werd nog even uitgesteld, want ze waren nog aan het inladen. We hebben het niet meer meegemaakt, want we hadden onszelf de luxe van een hut met bedden gegund (in plaats van een gemeenschappelijke ruimte met stoelen).

Dinsdag 16 mei

Wonder boven wonder kwamen we op tijd aan in La Paz! Het proces in de haven was weer fascinerend, met random paspoort- en bagagechecks. Hoogtepunt was dat iemand van het ministerie van agricultuur een paar milliliter plantenverdelgend spul op onze banden spoot. Dat zal zoden aan de dijk zetten (haha ja niet dus!). Het kostte 6 euro, cash afrekenen aub.

Daarna mochten we de haven uit en was het hallo… Amerika? Zo, dit is even anders dan het Mexico tot nu toe! Het ziet eruit als Amerika, er lopen vrijwel alleen Amerikanen rond en alles gaat in het Engels 😲. Al snel hoorden we dat de ratio Amerikaan per Mexicaan hier 10:1 is.

We reden naar het zuiden, waar ik aan een mooi strand m’n huiswerk deed: de theoriecursus duiken. Na Cozumel was ik hier al aan begonnen, met het idee om m’n duikcertificatie te halen. Het theorie-examen haalde ik vandaag in ieder geval!

Woensdag 17 mei

Na de duiktheorie moest ik natuurlijk ook in praktijk goed leren duiken. Terwijl Allard boodschappen en de was deed, dook ik met een (errrrrg knappe 🤭) duikinstructeur het zwembad in. De zwemlessen van vroeger zijn ergens goed voor geweest, want ik slaagde met vlag en wimpel voor het 10 minuten watertrappelen. Daarna kon het echte werk beginnen en deed ik twee uur lang allerlei oefeningen onder water: masker af en weer op en het water eruit blazen, ademstuk ‘kwijtraken’ en weer terugvinden, m’n hele duikkit uit en weer aan doen, op de juiste hoogte zweven… Ik vond het erg leuk en het ging stukken beter dan vier jaar geleden in Canada 😜

’s Middags liepen we een stuk door de jachthaven van Cabo San Lucas, een vakantieoord voor Amerikanen. Wel Mexicaans was dat je om de vijf meter aangesproken wordt door een verkoper. Nieuw in het assortiment zijn cocaïne en meth, dat hadden we nog niet eerder aangeboden gekregen 🤔

Donderdag 18 mei

Tijd voor het echtere werk in een IJSKOUDE zee. Op 12 meter diepte deed ik weer allerlei oefeningen die ik ook al in het zwembad had gedaan. Dat ging weer goed! Wel was ik door de kou al na 25 minuten door mijn lucht heen… Tijdens de twee duiken was er gelukkig ook nog tijd om mooie gekleurde vissen te zien. Allard dook gezellig mee!

We lunchten heel lekker bij een boerderijrestaurant, bezochten de plaatselijke brouwerij en liepen rond door het leuke stadje San José del Cabo. Daar was een markt met allemaal plaatselijke kunstenaars. We kochten er een mooi aandenken aan Mexico.

Vrijdag 19 mei

Gelukkig was de zee vandaag een stuk warmer. Het maakte mijn laatste twee certificatieduiken een stuk aangenamer. Ook deze keer moest ik allerlei oefeningen doen. Ik kan mededelen dat ik naast boven water ook onder water NIET kan navigeren. Maar ach, gelukkig vond ook de duikinstructeur dit een onzinnig cursusonderdeel en had ik na deze ochtend m’n duikcertificatie binnen! 🤿

Zo ontzettend leuk dit! Allard (die ook weer mee dook vandaag) vertelde al jaren zo enthousiast over hoe leuk duiken is, en na een vreselijke eerste poging is het me toch gelukt en vind ik het echt fantástisch. Het is zo bijzonder dat er onder water een hele andere, verborgen wereld is. Met prachtig gekleurde vissen. Vandaag zagen we zelfs een octopus die van kleur veranderde 😍

Zaterdag 20 mei

Vandaag scheidden onze wegen. Allard maakte een duik in ‘the deep blue’, op zoek naar hamerhaaien. Ik mocht niet mee, omdat dit voor gevorderde duikers was. Tot maar liefst 36 meter diep en de bodem (en daarmee elk referentiepunt) was nergens in zicht. Het was een bizarre gewaarwording om zo ‘in het niks’ te zweven. En de hamerhaai? Die is gespot 🦈! Geslaagde duik dus voor Allard.

Intussen maakte ik vanaf een andere boot mijn eerste duik als gecertificeerd duiker. En ik heb er ENORM van genoten ❤️. Ook boven water spotten we wildlife: een bultrugwalvis kwam hallo zeggen tegen onze boot!

Eenmaal herenigd reden we naar het leuke dorp Todos Santos en was het (weer) tijd om lokaal bier te proeven, met live muziek 😊

Zondag 21 mei

Een rustig dagje: een wandeling door de woestijn naar kliffen boven een megablauwe zee en daarna een tijdje rijden naar de oostkust van de Baja, waar we een mooie slaapplek aan zee vonden.

---

Dat was deel 1 van onze avonturen op de Baja California. Volgende week deel 2, over de lange maar mooie reis naar de grens met Amerika. Hieronder vind je een filmpje van alle duiken die we gemaakt hebben.