We’ve been through the desert in a van with no name

loading map - please wait...

1 april & 2 april: 30.274610, -97.774420
3 april: 30.235840, -98.609640
4 april: 30.244160, -97.800190
5 april & 6 april: 29.443920, -98.482440
7 april: 29.706020, -101.353520
8 april: 29.333390, -103.507920
9 april: 29.388490, -103.302890
10 april: 29.152220, -103.003330
11 april: 30.311910, -104.007110
12 april: 30.706130, -104.104790

Hoi allemaal! De laatste blog is alweer meer dan twee weken geleden en we hebben natuurlijk niet stilgezeten. We zijn inmiddels zo’n 1000 kilometer verder (in totaal hebben we nu 5000 kilometer gereden) en hebben een heleboel gezien en gedaan. We hebben steden verkend en zijn in the middle of nowhere geweest, we hebben het heel warm en heel koud gehad, zijn door groene bergen en kale vlaktes gereden en hebben de Amerikaanse keuken (te?) goed verkend. We vertellen er alles over in deze blog over Texas 🤠

PS: je kan je nu op de homepage weer inschrijven voor updates (automatisch een mail als we een nieuwe blog hebben geschreven). Die functie deed het even niet.

Maandag 1 april

Thuis spring je zo onder de douche – wij moeten ernaar op zoek op allerlei plaatsen. Zoals… in een boulderhal! Vlak voor we op reis gingen zijn we hiermee begonnen en het was heel leuk om het ook hier te doen. We hebben redelijk wat routes kunnen klimmen maar er valt nog genoeg te oefenen. Terwijl Allard de vorige blog online zette (dat is een hoop werk) volgde ik ook nog een yogales 🧘🏼‍♀️. Wat een chille middag!

We kregen er wel honger van en reden naar een restaurant dat al heel lang op Allards verlanglijstje stond: de Salt Lick Barbecue. In het mega-restaurant stond een mega-barbecue met mega-stukken vlees. We hebben verschillende soorten besteld en kregen ook een halve rauwe ui als bijgerecht (???). Het was een heftige ervaring als vegetariër maar ik moet zeggen dat het lekker smaakte.

Dinsdag 2 april

Tijd om Austin te bekijken! Dat deden we op elektrische scootertjes die er best wel stoer uitzagen. Met een gezellige groep scheurden we door de straten en de tourguide liet ons leuke plekjes zien, vertelde van alles en bracht ons naar foodtrucks voor lunch. Leuke manier om een stad te ontdekken!

Hierna hebben we een stuk gelopen rondom het ‘meer’ van Austin, wat eigenlijk een heel breed gedeelte van de Colorado River is. We vonden Austin een hele leuke stad omdat er veel natuur is en het jong en hip aanvoelde 🤓

’s Avonds werd het tijd voor weer een ander vervoermiddel: de elektrische step. Die stonden overal, echt een plaag maar wel handig. We crosten (ja echt, die krengen kunnen 30 km/uur, doodeng) naar Rainy Street. Ooit een straat met gewone woonhuizen, tot er in één van die huizen een bar begon. Daarna zijn alle huizen veranderd in bars en restaurants! Bij een food truck (alweer!) aten we taco’s en in de biergarten dronken we…

Daarna bracht de step ons naar een arcade hall waar we allemaal oude spelletjes zoals Miss Pacman en Donkey Kong speelden 😄. Allard was daar natuurlijk beter in dan ik, behalve op de flipperkast want dat heb ik vroeger heel vaak gedaan op de computer.

Woensdag 3 april

’s Ochtends is Allard naar de kapper geweest, hebben we koffie gedronken en wat dingetjes geregeld, stapten we weer op de step om nog een keer naar een foodtruck te rijden (oepsie) en bekeken we de botanische tuinen.

We hebben een heel stuk gereden vandaag door een heel mooi landschap. Groen, heuvelachtig en overal blauwe, gele en oranje bloemen langs de weg 🌼🌺  

In de vorige blog schreven we dat we naar een rumstokerij waren geweest, maar dat is niet alles wat ze hier maken. Vandaag kregen we een rondleiding door een bourbonstokerij. We mochten alle tussenstapjes proeven. Eerst een soort maïs/tarwepap (bah), daarna het gedistilleerde spul van 70% alcohol (heftig) en ten slotte gingen we natuurlijk het eindproduct professioneel slurpen (hmmm).

’s Avonds gebruikte we voor het eerst de maatbeker die we om een of andere reden hadden ingepakt. De reden was: water uit een sprinkler opvangen en over mijn hoofd gieten zodat ik m’n haar kon wassen, haha!

Donderdag 4 april

Na de stad waren we wel toe aan een rustig dagje. We hebben weer een stuk gereden en zijn onderweg gaan zwemmen in een rivier met een watervalletje. Daarna hebben we heel lang gelezen in de zon en veel meer is er over deze dag niet te vertellen eigenlijk!

Vrijdag 5 april

Amerika heeft zóveel restaurantketens en de meeste zijn niet per sé aantrekkelijk, maar hier had ik me al op verheugd sinds ik van het bestaan wist: we gingen ontbijten bij de Cracker Barrel! Daar maken ze heerlijke pancakes (en een hoop andere dingen), maar waar het eigenlijk om gaat is dat het zo enorm truttig Amerikaans is. Overal staan schommelstoelen, er speelt countrymuziek en in de giftshop kun je geborduurde bijbelquotes kopen. En een voorleesboekje over hoe geweldig Amerika is. Het was een fantastische ervaring en we gaan dit sowieso nog een keer doen. Alleen bestellen we dan wel alleen pancakes en niet een menu waarbij je ook nog hashbrowns, worstjes en eieren krijgt. We hebben vandaag niet geluncht.

Rollend gingen we naar de volgende activiteit: een outletwinkelcentrum waar Allard (zoals altijd) met supervoordeel heel veel leuke dingen vond en ik niks.

Toen werd het wel tijd voor een beetje actie… dachten we. We gingen tuben in de Guadeluperivier. Dat is dus zittend in een grote zwemband de stroom af. Maar man man man dat ging langzaam. Gelukkig waren er onderweg drie watervalletjes en was het toch nog wel leuk. En ze hadden een douche ❤️

In het leuke dorpje aan de rivier pasten we cowboyhoeden en dronken we wat met live countrymuziek op de achtergrond 😊

Zaterdag 6 april

We waren gisteravond aangekomen in San Antonio. Net als in Austin hebben ze daar een wandelpad langs de rivier aangelegd en konden we een mooie route lopen naar downtown. Daar bezochten we het historische gebouw The Alamo. Ze hadden informatiebordjes met zoveel tekst dat de lust om het te lezen me verging. Het was eerst een kerk die de Indianen moest overtuigen van het Christendom en later is het als fort gebruikt toen plaatselijke mensen gingen vechten met Spanjaarden en Mexicanen met Amerikanen. En toen werd de staat Texas hier gesticht. Of zoiets 🤠

We aten de eerste hamburger van deze reis (ja echt!) (met een achtpersoonsportie patat) in een restaurant dat tijdens de drooglegging gebruikt werd als ‘kapper’ (oftewel illegaal café). Daarna liepen we terug over het wandelpad langs de rivier. Heel leuk met allemaal planten, watervalletjes en trappetjes, maar overduidelijk ‘gemaakt’. Ook waren er allemaal restaurants op het niveau van de rivier – zo’n 15 meter onder de straat. Het had dus wel wat weg van de Oudegracht (Utrecht represent), maar dan wel met een Efteling-vibe.

De rest van de dag hebben we op een heel leuk plein gezeten omdat we moe waren en het vies warm was. Lekker niks doen. Alle gebouwen aan het plein waren vroeger van een brouwerij en nu zaten er allemaal restaurants, koffietentjes en foodhallen in. Dat moesten we natuurlijk uitproberen. We zijn beland bij een Japans-Chinees-Mexicaans-Peruviaans fusion restaurant. What? Heel raar maar het was superlekker. Heel hip ook, net als de ijssalon waar ze geitenkaasijs verkochten (echt serieus, wie heeft daar behoefte aan?).

Zondag 7 april

Een echte roadtripdag. Het landschap werd langzaamaan steeds platter en kaler (lees: beetje saai). ’s Middags hebben we een tijd gelezen, plannen voor de komende tijd gemaakt en voor het eerst onze eigen douche gebruikt. Aansluiten op de sigarettenaansteker, pompje in een watertank en douchekop aan de buitenkant van de bus hangen. Werkte perfect! We waren tot nu toe alleen nog niet op een plek geweest die afgelegen genoeg was om hem te gebruiken.

’s Avonds ging Allards fastfoodketenwens in vervulling: de Sonic. Let op: dat is geen Drive Thru maar een Drive In. Je parkeert, doet je raampje open, bestelt je eten bij een zuil en dan komen ze het brengen. Je hoeft geen stap te zetten, ideaal! Van onze vriend Sander hebben we een envelop met allemaal opdrachten gekregen en één daarvan was om de grootste hamburger met de grootste frisdrank te bestellen. Hebben we gedaan! We hebben het wel gedeeld hoor.

Inmiddels waren we zo dichtbij de grens met Mexico gekomen dat we tijdens het rijden naar onze slaapplek door de Amerikaanse border control moesten. We vielen natuurlijk extra op met onze Nederlandse auto dus werden we aan de kant gezet. Ik word daar mega zenuwachtig van maar alles was natuurlijk goed en we mochten door rijden 😉

Maandag 8 april

We werden wakker met uitzicht op de rivier de Pecos, die de grens naar het Wilde Westen vormde! En dat kon je zien: het landschap veranderde min of meer gelijk in prairie.

We zijn in een museumpje geweest over Judge Roy Bean, een crimineel en kroegbaas die om de een of andere reden benoemd werd tot rechter in dit gebied. Hij had één oud rechtenboek maar deed vooral wat hij zelf rechtvaardig vond. Als huisdier had hij een beer die whiskey dronk. Wat een baas.

We hebben weer heel lang gereden vandaag maar dat was superleuk omdat het landschap zo mooi was! Van plat veranderde het weer in heuvelachtig en later bergachtig en alles had verschillende kleuren. We sliepen op de mooiste plek tot nu toe, midden in de woestijn waar je de vleermuizen goed kon horen. Er was in een straal van honderden kilometers geen stad te bekennen dus we konden superveel sterren zien 🤩

Dinsdag 9 april

Het tweede National Park van de reis: Big Bend! Een park dat bestaat uit (een deel van) de Chihuhahuan Desert, de Rio Grande die de grens met Mexico vormt en in het midden de Chicos Mountains. In het visitors’ center bekeken we de parkfilm en in de gift shop natuurlijk allerlei mooie prullaria (als we eerder terug komen komt het doordat we al ons geld hebben uitgegeven aan mooie kaarten en bumperstickers).

We begonnen met het rijden van de scenic route, en wat was het mooi! Plat afgewisseld met heuvels en bergen en er was heel veel kleur, dat had ik niet verwacht. De cactussen stonden in bloei en de rotsen waren afwisselend geel, rood, grijs en zelfs zwart. Wow! Bij de rivier maakten we een wandeling in de Santa Elena Canyon. Prachtig en indrukwekkend groot maar… Zo. Heet 🤯. Meer dan 40 graden en amper schaduw. Omdat het maar een kilometer lopen was, hadden we maar één flesje water mee en dat was dom. Maar we leven nog.

Na dit avontuur hebben we de ‘koelte’ van de bergen opgezocht. Het is daar maar liefst 10 graden kouder dan in de woestijn (dus het was alsnog 30 graden, maar beter uit te houden). We maakten een kort wandelingetje om de zon onder te zien gaan tussen twee bergen en gingen naar een college van de park ranger over nachtdieren.

Woensdag 10 april

We hadden geleerd van gisteren en maakten een wandeling van vijf kilometer in de relatief koele bergen en we namen veel water en eten mee. Dat ging dus goed 😉. Een mooie hike naar het punt waar we gisteren de zon onder zagen gaan tussen de twee bergen. Er liep een beekje en op die plek veranderde dat in een hele hoge waterval waar je min of meer bovenop kon staan (maar niet te dicht, anders ging je behoorlijk dood).

De middag brachten we door in de schaduw met een boek en voor onze gezondheid dronken we veel water en aten we chips. Aan het eind van de middag zijn we naar de andere kant van het park gereden met het voornemen een wandeling door een canyon te maken. Zodra we uit de auto (airco ❤️) stapten, besloten we het niet te doen. TERING wat was het heet, en het ergste was nog dat er een vieze warme föhnwind stond. Bah. Ik word daar dus heel chagrijnig van.

Om verkoeling te zoeken, gingen we daarom maar naar de hot pool. Klinkt niet logisch, maar die had lichaamstemperatuur en was dus alsnog koeler dan de lucht. En als je opstond waaide het langs je heen en koelde je af. Heerlijk. Het beste was dat je ook in de koude Rio Grande kon zitten, met je rug tegen het overstromende water van de hot pool. We zijn er zo’n drie uur gebleven, tot we het gewoon koud kregen! (Maar niet voor lang, want het bleef heel de avond heet.)

Donderdag 11 april

En toen werd het me ‘s nachts toch KOUD! En overdag ook: van 42 naar 12 graden in één nacht. Bizar. We zochten vandaag de auto op voor de verwarming in plaats van de airco.

We zijn nog even gestopt bij de fossielententoonstelling (hier was vroeger een zee!) en toen hadden we de woestijn, hoe mooi ook, wel gezien. De rest van de dag bestond uit rijden, boodschappen halen en de was doen op de camping.

We waren bij het plaatsje Marfa, dat bekend staat om mysterieuze lichten. Een soort noorderlicht, maar niemand heeft er een verklaring voor. We zijn gaan kijken bij het viewing point (sommige mensen namen het heel serieus en hadden klapstoeltjes mee en gingen ervan fluisteren). We zagen NIKS. Maar het was wel gezellig om onder de slaapzak te zitten met een fles rum. Na een halfuur hebben we het opgegeven en gingen we lekker slapen.

Vrijdag 12 april

Een rustdag. We hebben de bus schoongemaakt en opgeruimd en wat dingetjes geregeld. Allard moest aan z’n paper werken en intussen heb ik geprobeerd de route voor de komende tijd uit te stippelen. Heel moeilijk, want er is zo ontzettend veel dat we willen zien. We zijn al een paar keer van plan veranderd (gaan we eerst naar het noorden of eerst naar het westen?).

‘s Avonds gingen we naar de McDonald Observatory waar je door de telescopen sterren mocht bekijken. Maar helaas, net als gisteren met de Marfa Lights hadden we geen geluk. Het was zo bewolkt dat je de maan amper kon zien dus door een telescoop kijken had geen zin. Als troost kregen we een powerpointpresentatie met foto’s van hun telescopen en van de Hubble telescoop, wat ook best leuk was.

Op weg naar de slaapplek zagen we ‘groot’ wildlife. We hebben tot nu toe zeekoeien, herten en vooral heel veel vogels gezien (helaas/gelukkig nog geen beren en panters), maar deze keer zagen we een Javelina (denken we) omdat ‘ie bijna onder de auto liep.


Inmiddels hebben we het mooie Texas verlaten en zijn we in New Mexico beland. Daarover schrijven we volgende keer 😊. We hebben het heel erg naar ons zin en het voelt alsof we al heel lang onderweg zijn. Maar we hebben nog veel meer moois en leuks in het vooruitzicht 😃

13 Replies to “We’ve been through the desert in a van with no name

  1. @Maaike: Ik heb je nog nooit zo ongelukkig gezien als op die foto waar je het duidelijk heel heet hebt 🤣
    @Allard: Hebben jullie de AH crew nou nog opgezocht?

    Het ziet er nog steeds supertof uit guys!

  2. Wat een avonturen weer! Foto’s zijn spectaculair, vooral je rode hoofd! En de camper/caravan van de laatste foto: Durfden jullie daar naast te gaan staan met jullie auto? Ik zie wel heel veel mooie plekjes om te tekenen, heb je daar al tijd voor gehad?

    1. Nee helemaal niet, geen potlood aangeraakt nog… Maar ik lees heel veel en schrijf zelf ook een reisverslag dus daar ben ik ‘s avonds altijd mee bezig!

  3. Ik sluit me aan bij Sander, de foto zegt meer dan woorden. Erg veel mooie foto’s en weer een schitterend verhaal. Werkte het “douche gordijn” naar wens of was het zo rustig dat je die niet nodig had? Liefs Marja

    1. Het douchegordijn waaide helaas weg 🙁 dus dan maar in bikini. En later wel op plekken waar dat niet nodig was.

  4. Gaat goed met jullie, genieten volop dat lees en zie je.
    Ik kijk nu al weer uit naar de volgende belevenissen.

    Groetjes Wil

  5. wat en belevenissen het eten en drinken spat er weer vanaf
    ik moet trouwens nog even nadenken over een naam voor het buzzy.

    1. Dat bedacht ik me dus ook net. Het kan echt niet dat die bus nog geen naam heeft..

  6. Tjongejongejonge wat een avontuur!
    Geweldig….tot nu toe al zoveel meegemaakt.
    Heel veel veilige kilometers verder en een mieterse tijd verder.

  7. ik ben wel heel benieuwd naar een nieuwe update van de blog. spannende avonturen tussen austin en san diego waar ze nu zitten. ik krijg regelmatig wel vrolijke appjes maar een serie foto’s en een door maaike mooi geschreven verhaal maakt het wel meer af.
    o ja mikkers schrijf als jullie het blog hebben gelezen eens een leuke reactie.
    bob.

  8. Weer een prachtige blog dat leest als een spannend avontuur en dan die schitterende foto’s erbij. Gisteren via de app weer heerlijk kunnen bijkletsen. Ben benieuwd naar jullie volgende verhaal.

  9. Wat een reis, ik lees ze elke keer met plezier en afgunst
    Ridder van Doorne (jullie OPA !!)

Comments are closed.